Phenquestions
Nemo Dosya Yöneticisinin Geliştirilmesinin Arkasındaki Gerekçe
GNOME kabuğu ve birçok GTK-3 uygulaması, kullanıcı arayüzünü basitleştirerek minimalist bir yaklaşımı benimsedi. Bu süreçte bazı özellikler kaldırıldı, bazıları taşındı, bazıları ise soyuldu. Sonuç, GNOME-3 uygulamalarının GNOME-2 uygulamalarından çok daha farklı olduğu ortaya çıktı. Birçok Linux dağıtımı ve masaüstü ortamı, GNOME uygulama yığınını bir temel olarak kullanır ve GNOME-2 uygulamalarının geliştirilmesi, GNOME-3'ün ortaya çıkmasıyla durdurulmuştur. Geliştiriciler, tam özellikli, ancak daha eski bir uygulama yığınına bağlı kalmayı veya yeni, minimalist GNOME-3 paketini benimsemeyi seçmek zorunda kaldı.
Linux Mint geliştiricileri, hem sıradan hem de ileri düzey kullanıcılar için dost olan eski, denenmiş ve test edilmiş, özelliklerle dolu masaüstü ortamı düzenini kullanmaya karar verdi. Pek çok GNOME-2 uygulaması neredeyse geçersiz olduğundan, Linux Mint geliştiricileri yeni uygulamalar yarattı, eski ve yeni uygulamalardan bazılarını çatalladı ve “Tarçın” adlı yeni bir masaüstü ortamı geliştirdi. Bu çatallı uygulamalar yeni özellikler ve yamalar aldı. Nemo dosya yöneticisi, Nautilus dosya yöneticisinden çatallanan böyle bir uygulamadır.
Nemo Dosya Yöneticisinin Ana Özellikleri
Nemo Dosya yöneticisini Nautilus dosya yöneticisinden farklı kılan yeni ve geliştirilmiş özellikler şunlardır:
- Dizinler için iç içe ağaç görünümünü destekler (Nemo'da "liste görünümü" olarak adlandırılır)
- Kenar çubuğunda ve alt bilgi çubuğunda boş sabit disk alanı gösterir
- Konum adres çubuğunu değiştirmek için bir düğme içerir (adresi okunabilir dize biçiminde gösterir)
- Varsayılan olarak tam menü çubuğu içerir (Dosya, Düzenle, Görünüm vb.)
- Bir "dizin yukarı" düğmesi içerir (tıklandığında üst klasöre gider)
- Sağ tıklama menüsüne özel eylemler ekleyen eklentileri destekler (E-posta ile Gönder vb.).)
- Yan yana iki bölmeli görünümü destekler
- Tek bir tıklama ile dosya ve klasörleri açma desteği içerir
- Herhangi bir konumu kök kullanıcı olarak açma seçeneği içerir
- Harici medyanın otomatik montajını destekler
- Dosya ve klasörlerin toplu olarak yeniden adlandırılmasını destekler
- Nautilus dosya yöneticisinden farklı olarak Nemo, araç çubuğunun özelleştirilmesine izin verir
- Nautilus'tan çok daha fazlasını, varsayılan olarak birçok sağ tıklama eylemini destekler
Linux'ta Nemo Dosya Yöneticisini Kurmak
Ubuntu'da Nemo dosya yöneticisini kurmak için aşağıdaki komutu çalıştırın:
$ sudo apt kurulum nemoNemo dosya yöneticisinin koruyucuları, kurulabilir herhangi bir paket sağlamıyor. Debian, Fedora ve Ubuntu gibi büyük Linux dağıtımlarının resmi depolarında zaten Nemo paketleri var. Uygulamayı yüklemek için Linux dağıtımlarınızın paket yöneticisinde “Nemo” anahtar kelimesini arayabilirsiniz. Linux dağıtımınızda mevcut değilse, mevcut kaynak koddan derlemeniz gerekebilir İşte.
Kurulduktan sonra, başlatmak için uygulama başlatıcısında “Nemo” arayın. Uygulama başlatıcıda hem Nautilus hem de Nemo dosya yöneticilerinin "Dosyalar" olarak adlandırılabileceğini, ancak simgelerinin farklı olduğunu unutmayın. Uygulama başlatıcısında Nemo dosya yöneticisini doğru bir şekilde tanımlamak birkaç deneme gerektirebilir.
Nemo Varsayılan Dosya Yöneticisini Yapma
Sisteminizdeki mevcut varsayılan dosya yöneticisini kontrol etmek için aşağıdaki komutu çalıştırın:
$ xdg-mime sorgusu varsayılan düğüm/dizinBunun gibi bir çıktı alacaksınız (satırı not edin, bir sonraki komutta kullanılacaktır):
kuruluş.cüce.nautilus.masaüstüNautilus'un tüm mimetiplerinin ne için kullanıldığını kontrol etmek için aşağıdaki komutu çalıştırın:
$ cat /usr/share/uygulamalar/varsayılanlar.liste | grep kuruluşu.cüce.nautilus.masaüstüBunun gibi bir çıktı alacaksınız:
düğüm/dizin=org.cüce.nautilus.masaüstüBazı dağıtımlarda "varsayılan.list", "mimeapps" olarak adlandırılır.list” ve kök klasördeki tam konum biraz farklı olabilir.
Şimdi Nemo'yu varsayılan dosya yöneticisi olarak ayarlamak için aşağıdaki komutu çalıştırın (amaç, Nemo'ya Nautilus dosya yöneticisi için kullanılan aynı mimetipleri atamak):
$ xdg-mime varsayılan nemo.masaüstü düğümü/diziniYukarıdaki çıktı Nautilus için yalnızca bir mime türü gösterdiğinden, Nemo'yu varsayılan dosya yöneticisi olarak ayarlama komutu yalnızca bir mime türünü değiştirir. "Varsayılanları" sorgularken birden çok mime türü alırsanız.list” dosyası için aşağıdaki biçimde bir komut kullanın:
$ xdg-mime varsayılan nemo.masaüstüDeğişikliği onaylamak için sorgu komutunu tekrar çalıştırın:
$ xdg-mime sorgusu varsayılan düğüm/dizinŞimdi şöyle bir çıktı alacaksınız:
nem.masaüstüDeğişikliklerin geçerli olması için oturumu kapatın ve yeniden oturum açın. Son olarak, Nemo'nun gerçekten varsayılan dosya yöneticisi olarak ayarlandığını doğrulamak için aşağıdaki komutu çalıştırın:
$ xdg-aç $HOMETalimatları şu ana kadar doğru bir şekilde izlediyseniz, sisteminizdeki ana klasör artık Nautilus yerine Nemo dosya yöneticisinde açılacaktır.
Nautilus'a geri dönmek için aşağıdaki komutu çalıştırın:
$ xdg-mime varsayılan kuruluş.cüce.nautilus.masaüstü düğümü/diziniMasaüstü duvar kağıdı ve masaüstü simgelerinin GNOME tabanlı Linux dağıtımlarında varsayılan dosya yöneticisi tarafından işlendiğini unutmayın. Sistem sorunlarından kaçınmak için masaüstü arka planı oluşturma için varsayılan dosya yöneticisini değiştirmemenizi tavsiye edeceğim.
Sonuç
Nemo, Linux için son derece güçlü ve özelleştirilebilir bir grafik dosya yöneticisidir. Çok sayıda dosya eylemini işlemek için çok daha özellikli ve tek duraklı bir dosya yöneticisini tercih ederseniz, Nemo işi halleder. Minimalist, düzenli bir kullanıcı arayüzü tercih ederseniz, Nautilus her zaman yanınızda.
